15 URTE

Ene bizitzaren 15 urte pasatu berri dira. Konturatu gabe,  parkean jolasteari, edozein arrazoiarengatik barre egiteari, gozo-eltzeari kolpeak emateari, elurra egiten duenean aingerua egiteari, nire gurasoekin lo egiteari utzi diot…

Txikia nintzenean, nahigabe konpontzen nituen arazoak, tita batean, hauek konpondu bezain pronto jolastu ahal izateko! Aldiz, orain, duten garrantzia baina askoz gehiago ematen diet. Hauetan murgiltzen naiz. Mila buelta ematen diet. Nire burua lelokeriekin galkatzen eta bizitzako gakorik inportanteena ahazten dut … Zoriontsu izatea.

Hortaz aparte, nerabeek, gurasoekin gatazkak izateko joera dugu; txikiak ginenean gertatzen ez zena. Askotan, dugun adinarekin, ez gara konturatzen gure gurasoek egiten dutenaz. Gurekin hil arte egongo diren pertsona bakarrak dira, eta ez gara beti primeran portatzen haiekin…

15 urte hauek, ustekabean harrapatu naute, hemendik aurrera, ez dut minutu bat alferrik galduko, inoiz ez dakigulako noiz izango den azkena.

erreportajea

GAZTEAK

BARRIA, ECO SCHOOL

Abenduan, bost egun pasa genituen Barrian 2ºA mailako ikasleok (abenduaren 1etik, abenduaren 5era), han lau begirale zeuden eta bi koordinatzaile. Begiraleak kanpokoak ziren, Amerikarrak esaterako, aldiz, koordinatzaileak Gasteizkoak ziren biak.

Barriara joateko ia kondizio bakarra ingelesez hitz egitea zen, eta hala egin genuen. Egunean zehar, ekintza ezberdinak egiten genituen; filmak ikusi, kirola egin, landareak landatu, margotu eta gure artean eta begiraleekin jolastu, esaterako. Gauetan, afaldu ostean, logeletara joaten ginen eta han geratzen ginen, hitz egiten ordu batak heldu arte, gero lo geratzen ginen.

Gehien gustatu zitzaidana, nire lagunekin jolasean ematea egun osoa izan zen, aldiz, bazegoen ere, ezer edo oso gutxi gustatu zitzaidan gauza bakarra, janaria zen. Askotan , ia jende guztiak, plater osoa usten zuen, ezer jan barik.

Argi utzi dudan moduan, bikain egon nintzen han, aldatuko nuen gauza bakarra janaria zen, beste guztia zegoen modan utziko nuen. Errepikatzeko gogoekin nago!

MUGIKORRAK-Argudio testoa

Nire lehengusu Mikelek orduak eta orduak eman ditzake mugikorrarekin jolasean, edo lagunekin hizketan mugikorraren bidez, bere inguruan gertatzen diren gauzei bizkarra emanez. Kaltegarriak dira pertsonen arteko harremanetarako. Esate baterako, familia bileretan, ez da pertsona batekin ere ez erlazionatzen. Beti joku eta aplikazio berrien bila, jolasten, musika entzuten, filmak deskargatzen... Eta berdin zaio inguruan zer gertatzen den. Pantaila begiratzen ematen du egun osoa, berdin zaio etxean, parkean edo zineman egotea, ez du ezta komunean askatzen. Lagunak berarekin haserretzen dira egunero, ez baitu haiekin hitz egiten. Horrez gain, eskolan, lau aldiz harrapatu dute nire lehensua mugikorrarekin eta kendu egin diote. Irakasleak kezkatuta daude, klasean lo geratzen delako egun baten astero, gaua Candy Crashera jolasten irautzen duelako. Mikelen guraso eta irakasleak berarekin hitz egiten saiatu dira, halere, Mikelek ez du kasurik egiten, eta orduak mugikorrarekin pasatzen ditu. Beraz, garbi dago, mugikorra txarra dela Mikel edo pertsona adiktuentzako. Mikelen bizitza aspergarria bihurtu zen, mugikorra hartu zuen momentutik. Zerbait egin beharko dugu horri buelta emateko ala?